Υποδομές Υγείας

Του Βαγγέλη Πλάκα
(Αύγουστος 2004)


Ένα από τα γνωστότερα πολιτικά πρόσωπα της Θεσσαλονίκης πέρασε κάποιο Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού σε χωριό της Ευρυτανίας. Ένας μικροτραυματισμός σε κάποιο παραποτάμιο μονοπάτι τον οδήγησε στο Νοσοκομείο Καρπενησίου. Δίχως να επικαλεστεί την ιδιότητά του, περίμενε υπομονετικά να έρθει η σειρά του έως ότου το περιστατικό του αντιμετωπιστεί από τους γιατρούς. Αυτό που μου επισήμανε εμφανώς ικανοποιημένος μετά την επιστροφή του ήταν η ευγενική συμπεριφορά του προσωπικού, η αποτελεσματικότητα του θεράποντα γιατρού και η ευταξία και καθαριότητα των χώρων.

Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετά βήματα προς την κατεύθυνση αναβάθμισης των υποδομών των μονάδων υγείας της Ευρυτανίας και κυρίως του Καρπενησίου. Απέχουν όμως ακόμη πολύ από το να φθάσουν στο επίπεδο να καλύπτουν πλήρως όλες τις ανάγκες του νομού και των διαρκώς αυξανόμενων τουριστών. Λείπουν βασικές υποδομές και απαραίτητα ιατρικά μηχανήματα, οχήματα αλλά κυρίως χρειάζεται περισσότερο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και υποστήριξη των υποδομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, που στο νομό υστερεί δραματικά.

Τα στοιχεία από την νεότευκτη Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας Ευρυτανίας και από την ΠΟΕΔΗΝ είναι αποκαλυπτικά. Το νοσοκομείο Καρπενησίου, σύμφωνα με τον οργανισμό λειτουργίας του, πρέπει να διαθέτει 50 κλίνες. Ωστόσο οι απαιτήσεις έχουν οδηγήσει τους υπευθύνους στην ανάπτυξη πλέον των 60 ώστε να καλύψουν τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες. Όπως μάλιστα λένε οι γιατροί επιβάλλεται άμεσα να αλλάξει ο οργανισμός εσωτερικής λειτουργίας του νοσοκομείου ώστε να προβλεφθούν 75 κλίνες και συνεπακόλουθα να αυξηθεί και ο προβλεπόμενος αριθμός ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού που θα πρέπει να υπηρετεί στο νοσοκομείο. Κάτι που και σήμερα, όπου ούτως ή άλλως ο εν λόγω προβλεπόμενος αριθμός είναι μικρότερος των πραγματικών αναγκών, δεν συμβαίνει με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά κενά ειδικά στο νοσηλευτικό προσωπικό που καλύπτονται χάρη στις μεγάλες προσπάθειες όλων των εργαζομένων.

Υπάρχουν άλλωστε ημέρες όπου ένας γιατρός μπορεί να δει και 50 περιστατικά. Όπως μάλιστα σημειώνουν οι συνδικαλιστές σε ότι αφορά τους γιατρούς στο κάθε τμήμα πρέπει να υπηρετούν τουλάχιστον τρεις ανά ειδικότητα ώστε να υπάρχει εύρυθμη λειτουργία όλο το χρόνο, να καλύπτονται οι εφημερίες και οι άδειες. Πιο απαραίτητη είναι η άμεση κάλυψη των κενών στο γυναικολογικό, το καρδιολογικό αλλά και το ακτινολογικό τμήμα ενώ μάλλον λύση φαίνεται να δίνεται στο πρόβλημα που είχε προκύψει με τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού που εδώ και έναν χρόνο λειτουργούσε με μια μόλις γιατρό.

Τα προβλήματα δεν λείπουν όμως και στις υποδομές. Εν έτει 2004 σε όλο το νομό δεν υπάρχει αξονικός τομογράφος και οι ανάγκες καλύπτονται από το νοσοκομείο Λαμίας. Ενίσχυση απαιτείται και στο στόλο των ασθενοφόρων και μάλιστα και με τετρακίνητα οχήματα, ώστε να έχουν πρόσβαση και σε δύσβατες περιοχές καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Το συμπέρασμα είναι πως απομένουν ακόμη να γίνουν πολλά. Ειδικά όταν τοπικοί και μη άρχοντες μιλούν πάντα για το στοίχημα της τουριστικής ανάπτυξης και αξιοποίησης. Διότι για να κρατηθεί ο τουρισμός σε βάθος χρόνοu και να μην ''ξεφουσκώσει'' χρειάζονται σύγχρονες υποδομές, σε δρόμους, μονάδες υγείας, δομές εξυπηρέτησης κλπ. Οι γιατροί και όλο το προσωπικό καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες ώστε το νοσοκομείο να λειτουργεί με επάρκεια καταφέρνοντας μάλιστα αρκετές φορές να ξεχωρίζουν σε πανελλαδικό επίπεδο -όπως με το ορθοπεδικό τμήμα, ένα από τα καλύτερα στη δημόσια αλλά και ιδιωτική υγεία. Απομένει τώρα η πολιτική βούληση και η εφαρμογή από την κυβέρνηση όσων έχει υποσχεθεί για την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας σε ΟΛΟΥΣ τους πολίτες.